Abel Tasman Struunpad

Het was even flink zoeken naar het wandelpad, maar het ligt zeker niet aan de makers van het pad dat ik het niet kon vinden. Het staat hier en daar in Lutjegast best goed aangegeven, als je maar weet waar je moet kijken. Het pad doet dan ook in alle opzichten zijn naam eer aan. Het strunen, Gronings voor zoeken, begint namelijk meteen als je het dorp binnenkomt.

In een natuurgebied tussen Grootegast en Lutjegast is in een coulisselandschap een spannende wandeltocht uitgezet. De variatie in landschap, doorkijkjes, vlakten, stukjes bos en een heuse wijk1 met een pondje vormen een geheel met de omgeving.

Het pad begint achter een stukje nieuwbouw van het dorp. Herkenbaar aan een groot bord dat het startpunt aangeeft. Langs een aantal weilanden, over verstopte veldweggetjes, dwars door een stukje kreupelhout, een verlaten bosje en langs slootjes. Het is er allemaal.

De bewegwijzering is sumier, en staat vaak verstopt achter hoog gras of een boom. Hier en daar staan borden met informatie over de omgeving of over bezienswaardigheden.

Het kunstwerk 'De Baak' gemaakt door Rob Schreef symboliseert het verhaal van duizenden jaren geschiedenis: miljoenen jaren ouden stenen uit de ijstijd die het meest noordelijke puntje van het Drents plateau markeren. Het is onthult tijdens de festiviteiten rondom de 400-jarige relatie tussen Nederland en Australië.

Het is aan te raden is om waterdichte schoenen of laarzen aan te trekken, zeker als het de afgelopen dagen heeft geregend. Vooral met kinderen is dit een uitdaging. Door de variatie zullen ze zich niet snel vervelen. Een oversteekje over de wijk, een hangbruggetje, een drijvende brug met een slingertouw, klauteren over omgevallen boomstammen, het hoort er allemaal bij.

Het (be)zoeken zeker waard!