Groninger Museum V

Uiteraard weer de bekende kwaliteit en diversiteit. 

+puntje

De tentoonstelling Whispering Waters vond ik boeiend en bijzonder.

-puntje

De bovenste verdieping van Coop Himmel B(l)auw was leeg. Beetje jammer.

Het zal wel niet de laatste keer zijn dat ik in het Groninger Museum was. Het is elke keer weer een belevenis. Het is toch een bijzonder gebouw en het staat toch maar mooi in mijn eigen stadje! 

Deze keer als hoogtepunt een tentoonstelling van J.W. Waterhouse met als titel 'Betoverd door vrouwen' met nooit eerder bij elkaar gebrachte werken van de meester. We gingen vol verwachting de schilderijen bewonderen. Ik kan echter niet zeggen dat ik evenzo enthousiast ben als over bijvoorbeeld de Russische sprookjes. 

Een door Waterhouse veelgebruikt model staart me net niet recht aan vanaf het doek, dan weer hooghartig, dan weer onderdanig en na vijf keer heb ik het wel gehad met haar. Ze staat me tegen. Ze heeft iets over zich dat me sneller doet lopen langs de meesterwerken. Toch niet weer die met dat bruine haar hè, zeg ik bij mezelf. Dat is foute boel. Ik vind hier en daar nog wel een schilderij dat ik mooi vind, en zijn schetsboeken fascineren mij, maar over het geheel gezien, nee, niet aan mij besteed. 

Dan kijken naar de overige tentoonstellingen deze keer. Wopke Alkema, wel aardig. Aziatisch keramiek, wel aardig, er zijn zelfs een paar stukken die mijn aandacht iets langer vasthouden. Nieuwe aanwinsten waaronder veel zilverwerk, wel aardig, 

Whispering Waters, Jaaaaahhhhh, dat is bijzondere fotografie. Dat verdient een plekje hier.