Museum voor Naaldkunst

BIJZONDERHEDEN

Het museum is in 2016 gesloten. In 2018 is de collectie te koop aangeboden en kon voor de laatste keer het museum bezocht worden.

www.museumvoornaaldkunst.nl/ 

HET IS EEN...

Enorme collectie naaldkunst, merklappen en pronkrollen,  boeken, patronen en aanverwante artikelen.

+puntje

Mevrouw vertelt geanimeerd en gepassioneerd over elk stuk dat ze verzameld heeft

-puntje

Helaas verdwijnt dit museum en de collectie wordt verkocht

De enorme collectie merklappen, proefrollen en naaldkunstwerken zijn overweldigend. Mevrouw Hennie Stevan-Bathoorn had een dagtaak aan het onderhouden en bijhouden van de collectie. Vanwege gezondheidsredenen moest zij helaas stoppen met het museum.
De website bestaat nog en laat nog enkele fraaie stukken zien.

Naast de merklappen en pronkrollen is er een collectie kant en bijzonder borduur- en stikwerk. De meeste stukken zijn antiek en van een bijzondere kwaliteit.

Pronkrollen zijn oefenwerkstukken die aan elkaar zijn genaaid, soms met borduursteken, soms met andere handwerktechnieken. De pronkrol bevat een diversiteit aan borduur-, versier-, naai- en soms zelfs breitechnieken. Een pronkrol laat zien wat de maakster allemaal geleerd heeft. 

Merklappen zijn vooral bedoeld om de borduurtechniek voor het merken van kleding en linnengoed te oefenen. Een merklap bevat meestal een alfabet en voorstellingen die te maken hebben met het dagelijkse leven. Vaak werd ook de naam en de datum er op geborduurd. 

Een bijzondere merklap is de Rode Schoolmerklap. Dit heeft niets met de plaatsnaam Rodeschool te maken. Deze borduurwerkjes werden in Groningen en Friesland op de 'lagere' school gemaakt door meisjes in de handwerkklas. De lappen hebben allemaal gemeen dat ze op witte stof met rood garen geborduurd werden. 

Bijzonder trots is mevrouw Stevan op het boek dat is uitgebracht over de de Zwarte Merklappen uit het Oldambt. Samen met haar man heeft ze 20 jaar lang onderzoek gedaan naar de herkomst en de reden waarom deze merklappen met zwart garen geborduurd werden. Het boek bevat naast veel foto's ook informatie over de maaksters. Waar ze woonden en wie ze waren. Een deel van het boek gaat over de Rode  Schoolmerklappen. Uiteraard zijn er telpatronen opgenomen. Als ware merklappenfan moest ik uiteraard een exemplaar aanschaffen.

Mevrouw wilde niet dat er foto's gemaakt werden van de collectie. Uiteraard vond ik dat jammer. Want in de collectie waren enkele zeer fraaie merklappen en naaldkunstwerken te bewonderen. Wel mocht ik een foto van haar nemen voor een aantal van haar schatten.